Cognate Set 910 – Meaning: mountain
- IE-CoR reference form:
- *men-
- IE-CoR reference language:
- Proto-Indo-European
- Ideophonic:
- no
- Parallel derivation:
- no
Found in 2 clades by 29 lexemes.
|
Language |
Lexeme |
Native script |
Phonetic |
Phonemic |
Notes |
141 |
Catalan
|
muntanya |
|
mun̪ˈtaɲə |
munˈtaɲə |
|
136 |
French
|
montagne |
|
mɔ̃taɲ |
mɔ̃taɲ |
|
129 |
Italian
|
montagna |
|
monˈtaɲɲa, ˈmonte |
monˈtaɲɲa, ˈmonte |
|
144 |
Portuguese
|
montanha |
|
mõˈtɐɲɐ |
mõˈtɐɲɐ |
|
134 |
Sardinian: Logudoro
|
muntagna |
|
munˈtaɲɲa |
munˈtaɲɲa |
|
133 |
Sardinian: Nuoro
|
monte |
|
ˈmontɛ |
ˈmontɛ |
|
143 |
Spanish
|
montaña |
|
mɔnˈtaɲa |
monˈtaɲa |
|
137 |
Walloon
|
montagne |
|
mõˈtaɲ |
mõˈtaɲ |
|
124 |
Latin
|
mōns |
|
moːns |
moːns |
gen. montis |
130 |
Friulian
|
mont |
|
ˈmɔnt |
ˈmɔnt |
|
154 |
Old Breton
|
monid |
|
|
|
|
155 |
Middle Breton
|
menez |
|
ˈmeːneð |
|
|
125 |
Romanian
|
munte |
|
ˈmunte |
ˈmunte |
|
128 |
Neapolitan
|
muntagna |
|
munˈtaɲɲə |
munˈtaɲɲə |
|
135 |
Anglo-Norman
|
munt |
|
|
|
|
139 |
Franco-Provençal
|
man |
|
ˈmɒ̃ |
ˈmɔ̃ |
|
142 |
Old Spanish
|
monte, montanna |
|
|
ˈmonte, monˈtaɲa |
|
157 |
Breton: Treger
|
meneż |
|
ˈmẽːne |
ˈmẽne |
|
156 |
Breton: Gwened
|
maneż |
|
mɑ̃ːne |
|
|
151 |
Welsh: North
|
mynydd |
|
ˈmənɨð |
ˈmənɨð |
|
150 |
Middle Welsh
|
mynyd |
|
|
mənɨð |
|
149 |
Old Welsh
|
minid |
|
mənɨð |
|
LL: 78 |
138 |
Old Occitan
|
mountagna |
|
|
|
|
126 |
Megleno-Romanian
|
múnti |
|
|
|
|
140 |
Old Catalan
|
muntanya |
|
munˈtaɲə |
munˈtaɲə |
Also mont , munt in older texts (mon, mun) |
152 |
Middle Cornish
|
meneth |
|
|
ˈmenəː, ˈmenə |
|
153 |
Late Cornish
|
meneth, menneth, mener |
|
|
ˈmenəθ, ˈmenər |
|
145 |
Portuguese: Brazilian
|
montanha |
|
|
|
|
132 |
Milanese
|
muntagna |
|
|
munˈtaŋa |
|
- References
- 236:
S.v. W mynydd 'mountain, large hill', from *monijo-, derived from IE *men- 'stretch out'.
- Deshayes, Albert: 502
S.v. Bret. menez 'mont, montagne', from Old Breton monid 'montagne' corresponding to Co. meneth, W mynydd, and ScG. monadh from Proto-Celtic *mon-iyo-.
- Rix, Helmut: 437
Cf. s.v. ?3.*men- 'emporragen' (IEW 726); verbal only Italic via *mn̥-h₁i̯é- > [Lat. ē-/prō-minēre 'heraus-/hervorragen'].
- de Vaan, Michiel: 388
S.v. Lat. mōns, -tis 'mountain', from Proto-Italic *monti- < PIE *mon-ti- 'protrusion, height', (cf. W. mynydd OCo. menit, OBret. monid 'mountain' < *mon-io-; Av. maiti- 'mountain, height' from zero-grade *mn-ti-; OIc. mønir 'ridge of a roof' < *mōni-, mœna 'to tower').